آنچه می خوانید پاسخی است کوتاه به مقاله روزنه ای به اخلاق حرفه ای در وبلاگ نویسی که از طرف آقای سید ابوالحسن مختاباد در نخستین نشست پایگاه های مجازی موسیقی کلاسیک ایران ارائه شد .
***
با درود .
جناب مختاباد .
در حالی که من هم یکی از وبلاگ نویسان حاضر در نشست شیراز بودم ذکر نکاتی را لازم می دانم . شما با تجربه چندین ساله خود در روزنامه نگاری به نحوی به بیان نظرات خود پرداخته اید که شاید قرار گرفتن هر یک از صاحبان پایگاه های مجازی موسیقی در مقام پاسخگویی ناخودآگاه چنین برداشتی را به ذهن می رساند که شخص خود را در مقام مخاطب سخنان شما قرار داده است .
به خوبی به یاد دارم که چندی پیش در مقاله ای به بررسی نقش وبلاگ ها در جهان و چالش های فرا روی رسانه های نوشتاری در عصر حاضر پرداخته شده بود . به نحوی که از زبان مدیران روزنامه های بزرگی چون نیویورک تایمز و ... به روند رو به رشد وبلاگ نویسی و تغییر الگوی ارسال اطلاعات در جهان اشاره شده بود که کاهش روزافزون تیراژ این روزنامه ها را به همراه داشته است . حال قرار گرفتن رسانه های نوشتاری چون روزنامه در بالادست وبسایت ها و وبلاگ ها در عصر انفجار اطلاعات اندکی دور از حقیقت به نظر می رسد .
آقای مختاباد .
گرچه متن ارسالی شما با توجه به نام و اعتبارتان در حوزه فرهنگ بدون مطالعه قبلی در مراسم قرائت شد اما ای کاش شما هم به جای استفاده ازعباراتی چون سیاهی لشگر از جملات مناسب تری برای خطاب قرار دادن وبلاگ نویسان استفاده می کردید .
بی شک پدیده ی نوظهور وبلاگ نویسی در کشور ما در حال تجربه اندوزی است .در این زمان که رسانه های رسمی به دلایل مختلف آزادی عمل کمتری برای پرداختن به مسائل موسیقی ایران دارند پایگاه های مجازی موسیقی نقش برجسته ای در انتقال اطلاعات و بیان مشکلات حوزه موسیقی کشورمان ایفا خواهند کرد .
***
آنچه در ادامه تقدیم می شود پاسخ آقای مختاباد به مطلب فوق است .
***
اقای بیرانوند گرامی . اگر نوشته ام را دقیق خوانده باشید آورده ام که جز چند تن بقیه از چنین صفتی برخوردارند.من برای تمامی وبلاگ نویسان احترام قائلم و معتقدم همه سخنان محترم اند و باید پاسشان داشت اما این که این سخن چقدر اعتبار دارد باید تک به تک درباره آنها داوری کرد که قبول کنید کار دشواری است. اگر فرصتی کنم قطعا با همین معیارهایی که دربالا برشمرده ام ( دقت صحت و انصاف و بی طرفی )برخی ازاین وبلاگها را مورد بررسی قرار می دهم. لفظ سیاهی لشگر از باب توهین نیست بلکه صفتی است که با موصوف ماجرا همخوانی دارد و نشان می دهد که این دست از وبلاگها اطلاعاتی به خواننده اضافه نمی کنند . مثل همان سیاهی لشگر که جز چیزی کلی و مبهم از آن درنمی یابی . یعنی هویت فردی افراد در این دست از وبلاگ ها مشخص نیست. اگر مشخص باشد قطعا مخاطب خواهدداشت.و عرصه ای را برای تعامل خواهد گشود.
اقای نویدی گرامی . به سایت شما سر زدم که بیشتر از مخالفت شما آگاهی یابم . چیزی نوشته نبود جز لینک مطلب آقای بیرانوند. منتظرم که دلایل مخالفت را جزیی تر بیان کنید.
سلام عاشق مست !!
از دفاع جانانه شما از وبلاگ نویسی سپاسگذارم
ضمن احترام به مختاباد بزرگوار
نظر شما را تایید میکنم و یا علی به شما
نصرت درویشی /خرداد /۱۳۸۶
سیاوش جان همه ی بچه های شرکت کننده در نشست از تو بخاطر این جوابیه ممنونند .
سرافراز باشی
نمیدونم اما من هیچوقت با کارهای این آقای مختاباد نتونستم ارتباط بر قرار کنم!
ممنون سیاوش جان که سر میزنی..
شاد باشی..
یا علی!
سلام
فکر کنم یک دعوایی راه انداختی!!! اگر دوست داری تا این جوابیه را برای آقای مختاباد بفرستم، چنان چه با ایشان در تماس نیستی.
سلام . جالب بود . منم به روزم . بای
سلام دوست عزیز . وبلاگ زیبایی دارین . از اون جهت که به سازهای ایرانی می پردازین . من حدود ۸ سال هست که سه تار کار می کنم . اینم بگم که خرم آبادی هستم . از وبلاگ شما لذت بردم .
درود سیاوش عزیز
من هم مثل همه ی دوستان وبلاگ نویس به خاطر این جوابیه ممنونم.امیدوارم آقای زارعی این جوابیه رو برای آقای مختاباد بفرستند
سلام به همه دوستان .
جوابییه را برای آقای مختاباد فرستادم .اگر پاسخی دادند برای شما در وبلاگ قرار می دهم . با سپاس از لطف شما.
درود
از عکس العمل جانانه و به موقع شما ممنونم
شاد باش و دیرزی
دوست و پیشکسوت گرامی
جناب مختاباد
وقتی متن شما بدون مطالعه ی قبلی در نشست خوانده شد .
قطعا بخاطر لحن صریح و بی پرده همه ما غافلگیر شدیم .
در این نشست آنقدر نتایج برایمان مطلوب بود که حتی تصورش را هم نمیکردیم . حال شما که متاسفانه نتوانستید در این نشست شرکت کنید شاید ندانید این قشر وبلاگ نویس از قشر فرهیخته ی جامعه اند . بجز حقیر که کمترین آنها بودم ، علم هم ی دوستان را در حد عالی دیدم به علاوه ی شخصیت والا و فاخری که این دوستان دارند برایم قابل توجه بود.
جناب مختاباد ! شما به نکات بسیار مهمی در مقاله ی خود اشاره فرمودید اما ای کاش از لحن آرامتر یا بهتر بگویم زیبا تری استفاده میکردید استفاده از واژه های تند ، تعدادی از حاضران را آزرد . شاید هم اگر خودتان این متن را قرائت میکردید میتوانستید منظور را برسانید . بعید نیست اگر خود من هم در این نشست شرکت نمیکردم شاید تصوری دیگر از وبلاگ نویسان داشتم .
دوست عزیز !
به صراحت بگویم شما همواره یکی از افتخارات وبلاگ نویسی هستید و چشم امید داریم زین پس هم راهنما و هم همکار این جمع صمیمی باشید . دستتان را به گرمی میفشاریم و امید دیدار شما را در نشست ها ی آتی داریم .
با احترام
عطا نویدی
خرداد ۸۶ /لاهیجان