دستان و سخنان مردی که فرهنگ و هنر ایران را سه دهه عقب برد

۱ - کنسرت گروه موسیقی دستان در تهران رخدادی فرخنده بود که از ظهور و تکامل هنرمندی جوان  خبر میداد. همایون شجریان این بار به تنهایی بار آموخته های خود از استاد آواز ایران را به دوش کشید و نوید روزگاری پر فروغ را به هنردوستان ایرانی بخشید. بی شک نخستین حضور مستقل همایون شجریان در کنار هنرمندان برجسته ای چون اعضای گروه دستان در حوزه اجرا قابل ستایش است . در این میان کار گروه دستان در فراهم آوردن چنین مجالی ستودنی است .

۲ - کنسرت گروه دستان بار دیگر یاد آور این نکته بود که در کشور ما همچنان حاشیه بر متن برتری دارد .  پس از گذشت چندین روز از این اجرا همچنان شاهد بیان ماجرای قطع برق و اعتراض محمد رضا شجریان هستیم و خواسته یا ناخواسته از بررسی موشکافانه اجرای گروه کوتاهی می کنیم.هرچند که برای ماجرای قطع برق در مکانی چون تالار کشور در زمانی چنین حساس تعبیری شیوا تر از گفته استاد شجریان نمی یابیم. چه زمان فرهنگ و هنر ایران از وجود  شیطنت شیاطین رهایی می یابد سوالی است که ده ها سال است که پاسخی به خود ندیده است .

۳ - محمد حسین صفار هرندی در آخرین اظهار نظر خود پیرامون اوضاع فرهنگ و هنر کشور با افتخار از بازگشت آبرومندانه اوضاع به سال های آغازین انقلاب سخن گفت و رسالت حود در این وزارتخانه را جبران خسارت های ناشی از دولت گذشته قلمداد کرد .

اوضاع نابسامان فرهنگی و جو خفقان زده هنر در سال های نخست جمهوری اسلامی بر کسی پوشیده نیست . در حالی که از زمان تغییرات بنیادین در حکومت ایران دیر زمانی نگذشته بود و افراط و تفریط ها در هنگام بروز انقلاب از سوی بسیاری از انقلابیون امری غیر قابل انکار به نظر می رسید . حال در تابستان سال ۱۳۸۷ در حالی که سه ده از آن روزگار فاصله گرفته ایم و فرهنگ و هنر ایران همواره در معرض  تغییرات بنیادین بوده و سیاسیت های جناحی و باید و نباید های فقهی همواره راه را بر آرامش این حوزه سد کرده است وزیر فرهنگ ایران از بازگشت به گذشته با افتخار یاد می کند و اندک جنبش فرهنگی ایران در دوران وزارت آقای مهاجرانی را به باد انتقاد می گیرد . با پیشینه کاری جناب صفار سوال اینجاست که چگونه ایشان در این مدت روحیه خشن نظامی گری خود را با حال و هوای پر مهر هنر و هنرمند همراه و همگام ساختند . اکنون باید برای جامعه فرهنگ و هنر ایران طلب صبر کرد .