قناری گفت...

به هوشنگ گلشیری

 

 

قناری گفت: ــ کُره‌ی ما
کُره‌ی قفس‌ها با میله‌های زرین و چینه‌دان ِ چینی.

ماهی‌ سُرخ ِ سفره‌ی هفت‌سین‌اش به محیطی تعبیر کرد

که هر بهار
	متبلور می‌شود.

کرکس گفت: ــ سیاره‌ی من
سیاره‌ی بی‌همتایی که در آن

مرگ
	مائده می‌آفریند.

کوسه گفت: ــ زمین
سفره‌ی برکت‌خیز ِ اقیانوس‌ها.

انسان سخنی نگفت
تنها او بود که جامه به تن داشت
و آستین‌اش از اشک تَر بود.

 

 

احمد شاملو