پیرنیاکان از شورای عالی سیاست گذاری موسیقی کناره گیری کرد

داریوش پیرنیاکان در اعتراض به نگاه تحقیر آمیز نسبت به موسیقی اعلام کرد دیگر در هیچ جشنواره ای شرکت نمی کند.

داریوش پیرنیاکان از شورای عالی سیاست گذاری دفتر موسیقی ارشاد کناره گیری و اعلام کرد دیگر در هیچ جشنواره موسیقی ای شرکت نمی کند.
داریوش پیر نیاکان در اعتراض به عملکرد وزارت ارشاد در مقابل هنرمندان موسیقی از شورای عالی سیاستگذاری استعفا داد. او در این باره گفت: «بی احترامی و بی توجهی به موسیقی تا جایی پیش رفته که وقتی می خواهند از برگزیدگان جشنواره موسیقی فجر و هنرمندان پیشکسوت تجلیل کنند، به آنها تنها چک های پانصد تا هفتصد هزار تومانی می دهند که آن هم به دلیل اینکه یک امضا کم داشت، برگشت خورد و نقد نشد. در حالی که به هنرمندان سینما سمند و پراید اختصاص می یابد. این تفاوت فاحش چه دلیلی دارد؟ از استاد همایون خرم بعد از شصت سال فعالیت در حوزه موسیقی تجلیل کردند و هفتصد هزار تومان دادند که چک آن هم پرداخت نشد و برگشت خورده است. این مبلغ برای استاد فریدون حافظی که هشتاد و سه سال سن دارد و از سال 1323 در رادیو ساز می زده، چه معنایی می تواند داشته باشد. واقعا مسئولین باید از خود بپرسند برای این هنرمندان چه کار کرده اند؟ یعنی موسیقی اینقدر محقر است که از یک استاد بزرگ آن اینچنین تقدیر می شود، پس چرا جشنواره موسیقی برگزار می کنید؟

وی ادامه داد:ادامه داد: «رادیو و تلویزیون هر طور که می خواهد از موسیقی استفاده می کنند اما به ماهیت موسیقی و هنرمندان احترام نمی گذارند. تا کی می خواهند موسیقی پخش کنند و گل و بته نشان دهند؟من به عنوان کسی که سی و پنج سال است در این عرصه کار می کنم، دیگر در هیچ جشنواره و برنامه ای مشارکت نمی کنم و از هنرمندان دیگر هم می خواهم که همین کار را بکنند. بهتر است چک ها را هم برگردانند. شاید جای دیگری بیشتر به آن احتیاج باشد. هنرمندان موسیقی نباید در مقابل این بی احترامی سکوت کنند. تاریخ فردا درباره ما قضاوت می کند. ما با کسی دشمنی و معارضه نداریم و تنها می خواهیم حقی که برای هنرمندان دیگر وجود دارد برای ما قایل شوند و از هنر موسیقی حمایت کنند.»
پیر نیاکان نمونه هایی از بی توجهی نسبت به موسیقی را مثال می زند: «مسئول دفتر موسیقی تا آخرین روزهایی که به شروع جشنواره مانده بود، نمی دانست که بالاخره به جشنواره بودجه می دهند یا نه؟ وضعیت ارکستر سمفونیک هنوز نا بسامان است با وجودی که وزیر ارشاد دستور داده بود هر چه سریعتر به مشکلات آن رسیدگی کنند. بارها قرار بود به وضعیت هنرمندان ارکستر ملی و ارکستر سمفونیک رسیدگی شود. اما هیچ توجهی به آنها نشد. به نظر من عده ای نمی خواهند موسیقی به عنوان یک هنر مستقل مطرح شود. چنین رفتارهایی حاکی از آن است که موسیقی به دیده تحقیر نگاه می شود. در جایی که موسیقی هنوز به عنوان یک هنر شناخته نمی شود چرا باید جشنواره موسیقی برگزار شود؟»
او ادامه داد: «هدف ما حمایت از هنر است. جامعه موسیقی در این بیست و هفت سال ثابت کرده اند که با دولت و مردم همراه هستند و قصد سیاسی کاری و سوء استفاده ندارند. سرود های اول انقلاب که توسط هنرمندانی مثل شجریان، علیزاده، شهرام ناظری و دیگران ساخته می شد، فراموش شده است؟مگر همین موسیقی نبود که مردم را به وجد می آورد و آنها را از پیروزی انقلاب شاد می کرد؟ مگر همین هنرمندان نبودند که در زمان جنگ همراه مردم بودند؟ در دوران انقلاب، جنگ و سازندگی صبر کردیم و گفتیم که هنوز مسایل واجب تری وجود دارد که به آن رسیدگی شود. در سال های بعد هم منتظر بودیم تا بالاخره روزی فرا برسد که نوبت حمایت از موسیقی هم بشود. چه زمانی بهتر از امروز. تا کی موسیقی نباید به عنوان یک هنر مستقل شناخته شود؟»
سخنگوی شورای عالی سیاستگذاری ارشاد به نادیده گرفتن بانوان هنرمند موسیقی اشاره می کند و آن را دلیلی دیگر بر نگاه های تحقیر آمیز نسبت به این هنر می داند، گفت: «نام خانم های هنرمندی چون هنگامه اخوان، افلیا پرتو و پری زنگنه از لیست هنرمندانی که قرار بود به آنها در اختتامیه جشنواره فجر لوح تقدیر داده و از آنها تجلیل شود حذف شد. این چه رسمی است. مگر آنها شایسته تقدیر نیستند؟»