ساز تنبور از ارکان مهم مجالس ذکر وراز و نیاز با معبود به شمار می آید . پیران حقیقت و سادات صاحب نفس قسمت اعظم مجالس ذکر و موعظه را با این ساز دمساز کرده و اندرز ها و نصایح و اشارات لازمه ی طی طریق مریدان و مستمعین را با آوای مخصوص و به همراهی نغمات ملکوتی این ساز به گوش جان آنها می رسانند .همانگونه که مولانا الحان حاصله از این سازها را آوای دوست می داند تا آنگونه که چه خوش میسراید:
خشک چوب و خشک سیم و خشک پوست از کجا می آید این آوای دوست
آیین اهل حق نیز بر آنست که نوا و ناله ی تنبور با روح آدمی سخت عجین است تا بدانجا که بزرگان این سلسله به آن ندا الحق می گویند . اهل حق چنین می پندارند که چون روح از تشریف و دخول به پیکر حضرت آدم اول (ع) خودداری می نمود به جهت ترغیب روح برای اجرای امر به اشاره ی حضرت حق فرشته ی اعظم حضرت جبرییل مقام طرز را با تنبور نواخت . روح با شنیدن آن آهنگ حقانی سرخوش گردید و مستانه به کالبد مذکور وارد گشت . لازم به ذکر است که مقام طرز کهن ترین مقام حقانی تنبور و یکی از گوشه های مهم ردیف موسیقی ایرانی می باشد . آموزش تنبور برای عموم جامعه ی اهل حق بطور اعم و برای سادات و پیران طریقت به طور اخص نوعی وظیفه به حساب می آید .
از نخستین روزهای زندگی آهنگ روح نواز تنبور در دل و جان استاد اثر کرد . استاد عالی نژاد در سن شانزده سالگی به تشویق و اصرار مادر بزرگوارشان بانو قدمخیر هاشمی برای فراگیری تنبور نزد یکی از بستگانشان به نام آقای سید نادر طاهری رفته و مقدمات کار را از ایشان فرا گرفتند .
دو سال بعد به محضر استاد بزرگ تنبور سید امر الله شاه ابراهیمی راه یافت و چند سالی نزد آن بزرگ گرامی به دانسته های خویش افزود . سپس ضمن شرکت در محافل ذکر با شیوه نوازندگی دو استاد بزرگ مرحوم عابدین خادمی و درویش امیر حیاتی که هر یک دارای سبک خاص خود بودند آشنا گردید . پس از آشنایی با تنبور به فراگیری موسیقی ایرانی نزد استاد بزرگ سید امر الله شاه ابراهیمی و کیخسرو پور ناظری پرداخت و در این تکاپوی عاشقانه بود که به دانشگاه موسیقی راه یافت و از خرمن هنر و دانش اساتید بزرگ آن خوشه ها چید و توشه ها اندوخت . در آن زمان بود که با حضور در محضر استاد بزرگ دکتر تقی بینش با نظام موسیقی قدیم ایران و موسیقی دانان بزرگ و آپار علمی دانشمندان موسیقی دان ایرانی و تاریخچه ی حضور سازهای باستانی در این سرزمین آشنا گردید .
ادامه دارد ....
سلام
صدای استاد حال و هوای خاصی به وبلاگت داده.
کارت بسیار زیباست .
سلام ..
مطالب و متنهای بسیار قشنگی می نویسی ..
ممنونم از اینکه ما رو با بسیاری از بزرگان اهل هنر آشنا
می کنی ..
موفق باشید ..
در پناه حق
سلام
یاد و خاطره اش همیشه زنده است !
پریروز آقای میرفرساد ملک نیا را دیدم
کلا خاطره ی استاد همراهش بود !
سلام
مثل همیشه مفیدو جالب ...منتظر ادامش می مونم
موفق باشی...
یا هو
سلام
یاد و خاطره اش همیشه زنده است .
خوشحال میشم سر بزنی.
یا علی